Για να μάθετε περισσότερα σχετικά με τη Μη Βίαιη Επικοινωνία και τα εργαστήρια που πραγματοποιούνται πάνω σε αυτή τη διαδικασία, επισκεφθείτε την ιστοσελίδα:
Εργαστήρι Μη Βίαιης Επικοινωνίας
Τις τρεις Παρασκευές 31/5, 7/6 και 14/6 σας προσκαλούμε σε ένα ταξίδι στη χώρα της Μη Βίαιης Επικοινωνίας.
H Μη Βίαιη Επικοινωνία (Nonviolent Communication) είναι μια διαδικασία που μας βοηθά να αντιληφθούμε, να εντοπίσουμε και να μεταβολίσουμε τη βία που χαρακτηρίζει τις σχέσεις μας με τους άλλους και με τον εαυτό μας. Η ενοχή, η ντροπή, ο φόβος αποτελούν τα καθημερινά εργαλεία με τα οποία χειραγωγούμε τον εαυτό μας και τους άλλους και χτίζουμε ένα τεράστιο παγόβουνο βίας μέσα στις καρδιές μας, κορυφή του οποίου είναι η λεκτική και η φυσική βία που βιώνουμε καθημερινά.
Η γλώσσα με την οποία επικοινωνούμε με τους συνανθρώπους μας και συνθέτουμε τους εσωτερικούς μας διαλόγους αποτελεί το κύριο μέσο με το οποίο κάνουμε τη ζωή μας έναν εξαντλητικό αγώνα για το “Ποιος έχει δίκιο” αντί να απολαμβάνουμε την αμοιβαία προσφορά και τη συμπόνια.
Η Μη Βίαιη Επικοινωνία αποτελεί ένα εργαλείο που μπορεί να μας βοηθήσει να ρίξουμε φως στα συναισθήματα και στις ανάγκες μας και να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε την κοινωνική και ατομική μας πραγματικότητα με τρόπο που κάνει τη ζωή μας πιο όμορφη.
Το εργαστήριο πραγματοποιείται σε τρεις διαφορετικές βραδιές των 4-5 ωρών η κάθε μία. Παρόλ' αυτά, είναι ενιαίο και συνεπώς καλούμε τους συμμετέχοντες να παραστούν και στις τρεις βραδιές, έτσι ώστε να κατανοήσουν τη διαδικασία και να μπορέσουν να προσφέρουν στον εαυτό τους και στην ομάδα.
Περισσότερα για τη δομή του εργαστηρίου και για τη Μη Βίαιη Επικοινωνία γενικότερα δείτε
ΕΔΩ
Τα τέσσερα βίντεο του δημιουργού της Μη Βίαιης Επικοινωνίας Marshall Rosenberg δείτε
ΕΔΩ
Εισηγητής: Γιώργος Τσιτσιρίγκος
Ημερομηνίες διεξαγωγής: 31/5, 7/6 και 14/6 στις 18:00- 22:30
Προτεινόμενη συνεισφορά για την κάθε βραδιά: 20 ευρώ+ 5 ευρώ για το φαγητό.
Χώρος διεξαγωγής: Ιέραξ, Aγ Δημήτριο (Μπραχάμι), Αγ. Δημητρίου 59, 2ος όροφος, δίπλα στο Δημαρχείο, 6' από την στάση μετρό ΔΑΦΝΗ (έξοδος Στριγγάρη).
Για πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής στην ηλεκτρονική διεύθυνση
dasos22350@gmail.com και στο τηλέφωνο 6944388854 Γεωργία Δημοπούλου.
Δείτε την ανακοίνωση online
ΕΔΩ
Ολοκληρώθηκε και το τελευταίο εργαστήρι Μη Βίαιης Επικοινωνίας στις 19 και 26 Μάρτη στο Καφενείο της Ακαδημίας Πλάτωνος. Αυτό το εργαστήριο είχε πολλές ιδιαιτερότητες.
Καταρχήν, ήταν το εργαστήριο που με ικανοποίησε περισσότερο, ως προς τη δουλειά που κάναμε πάνω στη Μη Βίαιη Επικοινωνία. Αυτό είναι βέβαια λογικό, γιατί κάθε φορά η εμπειρία είναι και περισσότερη.
Επίσης, ήταν η τελευταία φορά που θα πραγματοποιηθεί με αυτή τη δομή. Θεωρώ ότι χρειάζεται περισσότερος χρόνος για να αφομοιωθούν καλύτερα αυτά που κάνουμε, οπότε τα επόμενα εργαστήρια θα επιδιώξω να γίνουν σε τρεις και όχι σε δύο φάσεις.
Τέλος, κατά πάσα πιθανότητα είναι και το τελευταίο για αυτή τη σεζόν το οποίο γίνεται στον αγαπημένο χώρο του Καφενείου. Αυτό σημαίνει ότι μάλλον τα επόμενα θα διοργανωθούν σε έναν αμειβόμενο χώρο και συνεπώς θα υπάρχει στο εξής οικονομική συμμετοχή για να καλύψει τα έξοδα αλλά και για να ανταποδοθεί η δουλειά που γίνεται.
Μάλιστα, ήταν και το μόνο εργαστήριο στην Αθήνα από το οποίο έχουμε φωτογραφίες!
Απολαύστε τες!
Φιλικά,
Γιώργος Τσιτσιρίγκος
Η Μη-Βίαιη Επικοινωνία (Nonviolent Communication) είναι μια διαδικασία επικοινωνίας που μας βοηθά να αντιληφθούμε, να εντοπίσουμε και να μεταβολίσουμε τη βία που χαρακτηρίζει τις σχέσεις μας με τους άλλους και με τον εαυτό μας. Η ενοχή, η ντροπή, ο φόβος αποτελούν τα καθημερινά εργαλεία με τα οποία χειραγωγούμε τον εαυτό μας και τους άλλους και χτίζουμε ένα τεράστιο παγόβουνο βίας μέσα στις καρδιές μας, κορυφή του οποίου είναι η λεκτική και η φυσική βία που βιώνουμε καθημερινά.
Η γλώσσα με την οποία επικοινωνούμε με τους συνανθρώπους μας καi συνθέτουμε τους εσωτερικούς μας διαλόγους αποτελεί το κύριο μέσο με το οποίο κάνουμε τη ζωή μας έναν εξαντλητικό αγώνα για το “Ποιος έχει δίκιο” αντί να απολαμβάνουμε την αμοιβαία προσφορά και τη συμπόνια.
Η Μη-Βίαιη Επικοινωνία αποτελεί ένα εργαλείο που μπορεί να μας βοηθήσει να ρίξουμε φως στα συναισθήματα και στην ανάγκες μας και να μάθουμε πώς να διαχειριζόμαστε την κοινωνική και ατομική μας πραγματικότητα με τρόπο που κάνει τη ζωή μας πιο όμορφη.
Το εργαστήριο πραγματοποιείται σε δύο διαφορετικές βραδιές των 5-6 ωρών η κάθε μία. Θα παρακολουθήσουμε ένα κομμάτι από τα βίντεο του δημιουργού αυτής της διαδικασίας με ελληνικούς υπότιτλους και θα κάνουμε ασκήσεις πάνω στην τεχνική.
Το εργαστήριο πραγματοποιείται σε δύο μέρη λόγω μεγάλης διάρκειας, αλλά στην ουσία είναι ενιαίο και συνεπώς καλούμε τους συμμετέχοντες να παραστούν και στις δύο βραδιές έτσι, ώστε να κατανοήσουν τη διαδικασία και να μπορέσουν να προσφέρουν στον εαυτό τους και στην ομάδα.
Η οικονομική ανταπόδοση για τη συμμετοχή στο εργαστήριο βασίζεται στην ελεύθερη συνεισφορά.
Περισσότερα για τη δομή του εργαστηρίου και για τη Μη-Βίαιη Επικοινωνία γενικότερα δείτε εδώ:
Ο επιθυμητός αριθμός συμμετεχόντων είναι γύρω στους είκοσι, οπότε όποιος ενδιαφέρεται να λάβει μέρος μπορεί να στείλει email στο: dasos22350@gmail.com με τίτλο Εργαστήριο Μη-Βίαιης Επικοινωνίας 19 και 26 Μάρτη. Θα τηρηθεί σειρά προτεραιότητας.
H ψυχολογική Βία
Η ψυχολογική βία είναι πανταχού παρούσα στο κοινωνικό μας περιβάλλον καθώς και μέσα στον ίδιο μας τον ψυχισμό.
Τα όπλα της Βίας
Τόσο στους άλλους όσο και στον ίδιο μας τον εαυτό συχνά πυκνά προσπαθούμε να προκαλέσουμε Ενοχή, Φόβο, Ντροπή προκειμένου να αποκτήσουμε αυτά που θέλουμε.
Αυτό είναι βία και αφ'ενός μας κάνει τη ζωή δύσκολη και αφ'ετέρου μειώνει τις πιθανότητες που έχουμε να πάρουμε αυτό που θέλουμε (και αν το πάρουμε, στο τέλος θα μας βγει ξινό).
Η εσωτερική βία απέναντι στον εαυτό μας, η οποία είναι και η πηγή της δυστυχίας, είναι ένα δύσκολο και βαθύ ζήτημα και αποτελεί το αντικείμενο της πνευματικής και ψυχολογικής εργασίας. Η βία απέναντι στους άλλους όμως μπορεί να ελεγχθεί πολύ πιο εύκολα από ό,τι φανταζόμαστε.
Μια τεχνική
Ένας από τους τρόπους είναι και η
"Μη-Βίαιη Επικοινωνία" (NVC), η τεχνική που δημιουργήθηκε από τον Marshal Rosenberg.
Το εργαστήρι
Η δομή του εργαστηρίου είναι η παρακολούθηση ενός βίντεο από σεμινάρια του Marshal Rosenberg και η συνεχής συζήτηση και συμμετοχή στη διαδικασία, με λίγα λόγια η εξομοίωση ενός πραγματικού σεμιναρίου.
Τι χρειάζεστε
Οι συναντήσεις είναι δωρεάν και ανοιχτές για όσους έχουν τη διάθεση να διδαχθούν και να διδάξουν με τις προσωπικές τους εμπειρίες και απόψεις. Το μόνο που χρειάζεται είναι χαρτί και μολύβι.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Προηγούμενα Εργαστήρια:
5o εργαστήρι / 21 & 26 Μαρτίου 2012 / Λαμία
Κάναμε λοιπόν και το εργαστήρι στη Λαμία...
Είμαστε χαρούμενοι που η φίλη μας η Γεωργία η Καλλέργη (
http://gogakalz.blogspot.com) οργάνωσε αυτό το εργαστήρι και έτσι είχαμε την ευκαιρία να εξασκηθούμε στην τεχνική ώστε να έχουμε μια λίγο λιγότερο βίαιη επικοινωνία και άρα και σχέσεις.
Στο πρώτο μέρος είδαμε τα 2 video του Marshall Rosenberg και δουλέψαμε το κομμάτι της έκφρασης. Παράλληλα κάναμε και μερικές ασκήσεις οι οποίες ήταν αρκετά "ζωντανές" και διασκεδαστικές.
Στο δεύτερο μέρος είδαμε κυρίως τα video και κάναμε μόνο μια σύντομη άσκηση. Θεωρώ ότι την επόμενη φορά ίσως ήταν καλύτερο να κάνουμε περισσότερες ασκήσεις στο δεύτερο μέρος το οποίο έχει να κάνει με το πως να ακούμε. Να ακούμε Ανάγκες και Συναισθήματα και όχι σκέψεις και επικρίσεις. Επίσης να δουλέψουμε πιο πολύ την έννοια της Ενσυναίσθησης-Εμβίωσης στην οποία μας εισάγει ο Marshall και είναι αυτή επάνω στην οποία βασίζεται η τεχνική,
Την επόμενη φορά που θα πάτε στη Λαμία, αν δείτε στην πλατεία Λαού ή στην πλατεία Ελευθερίας καμία καμηλοπάρδαλη, μην σας φανεί παράξενο...
Να υπενθυμίσω ότι για όσους είδαν τα video, μπορούμε να κανονίσουμε και μικρά εργαστήρια και να δουλέψουμε συγκεκριμένες ασκήσεις.
Δημήτρης
4o εργαστήρι / 13 & 20 Φεβρουαρίου 2012 / Ιωάννινα
"Θυμωμένο Πορτραίτο"
Ολοκληρώθηκαν και στα Γιάννενα τα δύο μέρη του εργαστηρίου. Το πρώτο μέρος ήταν ιδιαίτερα διασκεδαστικό και διαδραστικό. Το δεύτερο μέρος είχε σε μικρότερο βαθμό αυτά τα στοιχεία. Τα επόμενα βήματα είναι η δημιουργία μικρών ομάδων όπου θα βρισκόμαστε και θα δουλεύουμε επάνω σε συγκεκριμένες ασκήσεις.
Δημήτρης
3ο εργαστήρι / 19 & 25 Ιανουαρίου 2012 / Αθήνα
Συνεργατικό καφενείο στην ακαδημία Πλάτωνος
Ολοκληρώθηκαν και τα δύο μέρη του εργαστηρίου. Η προσέλευση του κόσμου ήταν αθρόα, σε σημείο μάλιστα που το καφενείο δε χωρούσε άλλους, ιδιαιτέρως τη δεύτερη βραδιά.
Λίγα σχόλια για αυτά που βιώσαμε:
Ένα αξιοσημείωτο είναι ότι λίγοι από αυτούς που ήρθαν στο πρώτο μέρος του εργαστηρίου παρέστησαν και στο δεύτερο. Αυτό πιθανώς να οφείλεται στο ότι το πρώτο μέρος έγινε Πέμπτη και το δεύτερο Τετάρτη. Στο μέλλον θα προσπαθήσουμε να τα κάνουμε την ίδια ημέρα της εβδομάδας γιατί έτσι είναι πιο πιθανό να μπορούν να το παρακολουθήσουν τα ίδια άτομα. Είναι βέβαια πολύ ευχάριστο ότι περισσότεροι άνθρωποι ήρθαν σε επαφή με τη Μη-Βίαιη Επικοινωνία, αλλά είναι ακόμη πιο σημαντικό αυτοί που έρχονται να παίρνουν μια ολοκληρωμένη εικόνα της τεχνικής, γιατί μόνο έτσι θα μπορέσουν να εντρυφήσουν.
Στην πρώτη βραδιά καλύψαμε το θέμα της Έκφρασης σύμφωνα με τη Μη-Βίαιη Επικοινωνία. Ενέκυψαν αρκετά ζητήματα προς συζήτηση μεταξύ των οποίων και το εξής. Κάποιος είπε ότι το συναίσθημά του ήταν "Αδικία". Συζητήσαμε για αρκετή ώρα αν αυτό μπορούσε να θεωρηθεί συναίσθημα ή όχι. Η προσωπική μου άποψη ήταν ότι δεν είναι συναίσθημα αλλά σκέψη. Επειδή ίσως τότε δε φτάσαμε στο βάθος που θα μπορούσαμε, έλεγξα τι λέει ο Μάρσαλ σχετικά με αυτό και πραγματικά στη λίστα των συναισθημάτων του δε θα βρει κανείς τη λέξη injustice. Παράλληλα σκέφτηκα το εξής υποθετικό σενάριο. Ας υποθέσουμε ότι κάποιος κάνει κάτι που θεωρώ άδικο, πχ ο εργοδότης μου με απολύει ύστερα από χρόνια σκληρής δουλειάς και προσφοράς. Άρα μέσα στο κεφάλι μου κυριαρχεί η ιδέα της Αδικίας. Αρχικά αντιδρώ με τρομερό Θυμό. Θέλω να του σπάσω το αμάξι, να του σπάσω το κεφάλι, να του στείλω την εφορία, το υγειονομικό κλπ, διότι το συναίσθημα που κυριαρχεί μέσα μου είναι αυτό του Θυμού, της Οργής. Περνούν οι ημέρες και διαπιστώνω ότι δεν μπορώ να του κάνω τίποτα, καθώς επίσης δε μπορώ να ξαναπάρω τη δουλειά μου. Η έννοια της Αδικίας εξακολουθεί να κυριαρχεί μέσα μου, αλλά τώρα το συναίσθημα μπορεί να έχει αλλάξει. Μπορεί να είναι Κατάθλιψη, Απογοήτευση ή κάτι περισσότερο εσωστρεφές και λιγότερο εξωστρεφές από το Θυμό. Τέλος, περνάνε αρκετά χρόνια και θυμάμαι το συγκεκριμένο περιστατικό. Πάλι θυμάμαι την Αδικία, αλλά το συναίσθημά μου μπορεί τώρα να είναι εντελώς διαφορετικό. Μπορεί να είναι Αδιαφορία ή μπορεί να είναι ακόμη και κρυφή Χαρά, διότι αυτή η απόλυση ήταν η αφορμή να ξεκολλήσω από μια ζωή που με βόλευε, αλλά δε με γέμιζε, και να βρω τον εαυτό μου. Επομένως, και στις τρεις περιπτώσεις η Αδικία υπάρχει ως πιστεύω μέσα στο κεφάλι μου, αλλά η απάντηση σε αυτή τη διανοητική έννοια είναι κάθε φορά διαφορετική, δηλαδή το συναίσθημα είναι κάθε φορά διαφορετικό.
Ένα άλλο ζήτημα που θα ήθελα να υπογραμμίσω είναι ότι το να ευθυγραμμιστούμε με τις αρχές της Μη-Βίαιης Επικοινωνίας είναι κάτι που ίσως προκύψει με σκληρή και συνεχή δουλειά πάνω στο θέμα. Έχουμε προγραμματιστεί από τα γεννοφάσκια μας με διαφορετικό τρόπο και ακόμη κι αν δούμε και τα βίντεο του Μάρσαλ και συμφωνήσουμε σε όλα, αυτό δε σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι οι αρχές αυτές πέρασαν στη συνείδησή μας. Για παράδειγμα, χθες το βράδυ μόλις τελείωσε το εργαστήριο είχα μια συζήτηση με κάποιον άνθρωπο που μου είπε ότι δεν είχε κουράγιο να παρακολουθήσει όλο το εργαστήριο, γιατί έχει τόσα συναισθήματα που τον πιέζουν και πονάει η καρδιά του. Παρόλο που μόλις πριν από λίγη ώρα μιλούσαμε και ξαναμιλούσαμε για τη σημασία της Εμβίωσης, εγώ δεν κατάφερα να εστιάσω εκεί, αλλά πήγα κατευθείαν στο μυαλό. Αντί δηλαδή να του δώσω ΕνσυναίσθησηΕμβίωση, αλλά εγώ δεν είχα την απαιτούμενη συνείδηση για να τη δώσω. Θέλω να πω ότι απαιτείται σοβαρή πρόθεση και συνεχής δουλειά, για να μάθουμε να εκφραζόμαστε μη-βίαια και να ακούμε τους άλλους με Εμβίωση και πάνω από όλα χρειάζεται να μάθουμε να δίνουμε Εμβίωση στον εαυτό μας, γιατί έτσι θα δημιουργήσουμε τον απαιτούμενο χώρο και τους απαιτούμενους αυτοματισμούς για να δώσουμε Εμβίωση και στους άλλους.
Τέλος, θα ήθελα να πω ότι ευχαριστήθηκα το μοίρασμα που βιώσαμε στο εργαστήριο. Είναι πολύ όμορφο για μένα να μοιράζομαι με άλλους ανθρώπους συναισθήματα, ανάγκες και επιθυμίες.
Τα λέμε σε κάποια επόμενη δραστηριότητα!
Γιώργος Τσιτσιρίγκος
2ο εργαστήρι / 23&30 Νοεμβρίου 2011 / Αθήνα
Συνεργατικό καφενείο στην ακαδημία Πλάτωνος
Ολοκληρώθηκε και το δεύτερο εργαστήριο Μη Βίαιης Επικοινωνίας στην Ακαδημία Πλάτωνος. Η προσέλευση ήταν ανάλογη με την πρώτη βραδιά και το ενδιαφέρον των παρευρισκομένων ζωντανό. Καλύψαμε το δεύτερο μεγάλο κομμάτι του NVC που είναι η Εμβίωση ή Ενσυναίσθηση, δηλαδή να Ακούμε και να Εστιάζουμε στα Συναισθήματα και τις Ανάγκες του άλλου προσώπου, χωρίς να περνάμε αυτόματα σε κρίσεις, συμβουλές ή προτάσεις δράσεως. Όσο δύσκολο κι αν είναι αυτό, ελπίζουμε ότι αυτό το εργαστήριο μας βοήθησε να συνειδητοποιήσουμε την αξία της Ενσυναίσθησης και ίσως να αρχίσουμε να την καλλιεργούμε μέσα μας.
Ενημέρωση 24/11/11: Το πρώτο εργαστήριο πραγματοποιήθηκε χθες στην Ακαδημία Πλάτωνος. Το καφενείο γέμισε και οι παρευρισκόμενοι παρακολούθησαν με προσήλωση και συμμετείχαν ενεργά για περίπου τέσσερις ώρες! Καλύψαμε τα τέσσερα βήματα της Έκφρασης κατά NVC και στο εργαστήριο της επόμενης Τετάρτης θα αφιερωθούμε στο πώς να Ακούμε τους άλλους χωρίς να κλείνουμε την καρδιά μας.
Γιώργος Τσιτσιρίγκος
1ο εργαστήρι / 23 Οκτωβρίου 2010 / Καμένα Βούρλα
προσπαθήσαμε να προσομοιάσουμε το σεμινάριο χρησιμοποιώντας τα εξής μέσα:
α) Την προσωπική μας εμπειρία με την τεχνική
β) Τα βίντεο του Marshall Rosenberg από σεμινάριό του στις ΗΠΑ
γ) Τον προσωπικό μας χώρο
δ) Την καλή θέληση και ανοιχτότητα 4-5 φίλων που θέλησαν να λάβουν μέρος και να μοιραστούν σκέψεις και συναισθήματα.
Προσπαθήσαμε να χρησιμοποιήσουμε τα βίντεο και να κάνουμε τις ασκήσεις σαν να ήμασταν και εμείς στο σεμινάριο. Παρόλο που ολοκληρώσαμε ένα μέρος μόνο του σεμιναρίου, τα αποτελέσματα ήταν ικανοποιητικά, μια και όλοι μάθαμε κάτι καινούριο. Μπορέσαμε τόσο να πλησιάσουμε περισσότερο το συναισθηματικό μας κόσμο όσο και βρούμε τον τρόπο να τον εκφράσουμε καλύτερα, βελτιώνοντας έτσι την επικοινωνία μας με τους άλλους αλλά και τη δική μας ισορροπία.
Γιώργος Τσιτσιρίγκος
-------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Ενα Case Study
***Case Study: Μια γειτόνισσα μας κάνει ερωτήσεις για προσωπικά θέματα,
όπως "Πότε θα παντρευτείτε με τον/την τάδε;", τις οποίες δε
νιώθουμε άνετα να απαντήσουμε και μας φέρνει σε αμηχανία.
Επίσης, ρωτάει και άλλους γείτονες για τέτοια προσωπικά μας
θέματα, με συνέπεια να γίνεται συζήτηση για μας στην πολυκατοικία.
Πώς το χειριζόμαστε, χωρίς να τσακωθούμε με τη γειτόνισσα;
(Ενημέρωση:
Μετά από συζήτηση στο δεύτερο εργαστήριο προέκυψε ότι τα αιτήματα όπως τίθενται στα πιο κάτω παραδείγματα δεν είναι και 100% μη βίαια... Επίσης, μιας και καλύψαμε το κομμάτι της Εμβίωσης μπορούμε να ολοκληρώσουμε το διάλογο κατά NVC. Ας πάρουμε το δεύτερο διάλογο:
Παρατηρήσιμο γεγονός: "Κα Κούλα, προχθές με ρώτησες ξανά πότε θα παντρευτώ με τη Μαρία"
Εμβίωση (Συναίσθημα-Ανάγκη): "Ανησυχείς; Έχεις την ανάγκη να βλέπεις τα ζευγάρια να προχωράνε και να ολοκληρώνονται με το γάμο;"
Κα Κούλα: Ναι βρε παιδάκι μου. Δεν πρέπει κι εσείς τώρα που είστε νέοι να τακτοποιηθείτε, να κάνετε παιδιά και να φτιάξετε τη ζωή σας;
Εμβίωση : "Θέλεις να βλέπεις τη ζωή να προχωράει;"
Κα Κούλα: Ακριβώς. Ο άνθρωπος πρέπει να παντρεύεται και να κάνει παιδιά και να τα χαίρεται.
Έκθεση δικού μας Συναισθήματος: "Κα Κούλα, θα ήθελα να σου πω ότι όταν με ρώτησες ένιωσα άβολα"
Κα Κούλα: Ένιωσες άβολα; Γιατί βρε Γιωργάκη;
Διατύπωση Ανάγκης: "Γιατί έχω ανάγκη να προστατεύσω τη σχέση μου με τη Μαρία και να κρατήσω κάποια διακριτικότητα σε ό,τι αφορά τις σκέψεις μας και τις αποφάσεις μας"
Κα Κούλα: Μάλιστα...Δηλαδή, τώρα εγώ τι να κάνω;
Διατύπωση Αιτήματος: "Θα ήθελα να συμφωνήσεις ότι υπάρχουν κάποια ζητήματα που δε θα ήθελα να συζητήσω."
Κα Κούλα: Φυσικά, βρε Γιώργο μου.
Διατύπωση Αιτήματος: "Θα ήθελα να σου ζητήσω, όταν σου πω ότι δε θέλω να συζητήσω κάποιο ζήτημα για το οποίο με ρωτάς, από εκεί και στο εξής να συζητάμε άλλα θέματα πέραν αυτού. Τι λες γι' αυτό;"
Κα Κούλα: Εντάξει βρε Γιώργο. Θα προσπαθήσω να καταλαβαίνω καλύτερα πότε δε θέλεις να συζητήσεις κάτι, ώστε να μη νιώθεις άβολα. )
Μια τέτοια κατάσταση αποτελεί αρκετά συχνό πρόβλημα και εκεί ακριβώς είναι που η Μη Βίαιη Επικοινωνία μπορεί να μας βοηθήσει. Ωστόσο, δεν είναι και τόσο απλό να χειριστούμε το ζήτημα.
Ας το δούμε αναλυτικά.
Καταρχήν, υπάρχουν δύο ζητήματα που πρέπει να τεθούν στη γειτόνισσα. Το πρώτο και πιο εύκολο είναι ότι συζήτησε με άλλους γείτονες ένα προσωπικό μας ζήτημα. Ας το δούμε με βάση τα τέσσερα βήματα του NVC.
Α. Πρέπει να εκθέσουμε ένα συγκεκριμένο και παρατηρήσιμο γεγονός,
πχ. "Κα Κούλα, προχθές ρώτησες τον κ. Κώστα από τον τέταρτο πότε θα παντρευτώ με τη Μαρία". Αντί λοιπόν να αρχίσουμε να της αναφέρουμε όλες τις φορές που έχει κάνει ερωτήσεις, αναφερόμαστε σε μία από αυτές. Πιθανόν να μη χρειαστεί να αναφερθούμε σε άλλη.
Β. Εδώ πρέπει να μιλήσουμε για τα συναισθήματά μας.
πχ. "Όταν το άκουσα αυτό στεναχωρέθηκα". Προσοχή: Εδώ εκθέτουμε το πραγματικό μας συναίσθημα και όχι αυτό που πιστεύουμε ότι θα είναι πιο αποτελεσματικό στο διάλογο. Αν θυμώσαμε, θα πρέπει να πούμε ότι θυμώσαμε και όχι ότι στεναχωρεθήκαμε. Φυσικά μπορούν να ισχύουν και τα δύο, οπότε αναφέρουμε και τα δύο.
Γ. Συνδέουμε τα συναισθήματά μας με την ανάγκη που δεν καλύπτεται στη συγκεκριμένη περίπτωση.
Πχ. "Στεναχωρέθηκα, διότι έχω ανάγκη από διακριτικότητα στο χώρο που ζω και από σεβασμό στην προσωπική μου ζωή"
Δ. Το τελευταίο κομμάτι είναι που ζητάμε κάτι συγκεκριμένο. Εδώ δεν είναι και τόσο δύσκολο, αφού μπορούμε να πούμε: "Κα Κούλα, θα ήθελα να σου ζητήσω όταν θέλεις να μάθεις κάτι για μένα, να
έρχεσαι να το ρωτάς απευθείας και μόνο σε μένα. Τι λες γι' αυτό;"
Η τελευταία ερώτηση είναι πολύ σημαντική, γιατί δείχνει ότι πρόκειται για ένα πραγματικό αίτημα και όχι απαίτηση. Ζητάμε δηλαδή από την Κα Κούλα να συμφωνήσει ελεύθερα σε αυτό που αιτούμαστε. Άρα περιμένουμε να το επιβεβαιώσει και δεν πετάμε απλά την ατάκα και της κλείνουμε την πόρτα στα μούτρα.
Αυτό ήταν το πρώτο ζήτημα που ήταν αρκετά εύκολο. Το δεύτερο είναι οι επαναλαμβανόμενες ερωτήσεις που κάνει η Κα Κούλα σε μας ή στον/στην σύντροφό μας σχετικά με την προσωπική μας ζωή. Εδώ υπάρχουν πολλές παγίδες.
Πρώτον, μας είναι δύσκολο να εξηγήσουμε ακριβώς ποιος τύπος ερωτήσεων μας ενοχλεί. Αν ήταν δυνατό, θα αποφεύγαμε καν να θίξουμε το θέμα, γιατί το να παραδεχτούμε ότι κάποια θέματα είναι προσωπικά και ευαίσθητα μας φέρνει σε αμηχανία. Αυτό όμως είναι κάτι που πρέπει να το ξεπεράσουμε, γιατί δεν πρόκειται το ζήτημα να λυθεί αυτόματα. Κάτι πρέπει να κάνουμε κι εμείς. Ακόμη όμως και να προσπαθήσουμε να εξηγήσουμε, θα μπει στο νόημα η Κα Κούλα; Προφανώς δεν είναι δυνατόν να φτιάξουμε μια λίστα με απαγορευμένα θέματα προς συζήτηση. Θα προτιμούσαμε η Κα Κούλα να καταλάβαινε από μόνη της τι πρέπει να ρωτάει και τι όχι. Η πραγματικότητα όμως είναι διαφορετική, διότι η Κα Κούλα είτε έχει διαφορετική νοοτροπία και δεν καταλαβαίνει είτε το κινητρό της είναι πιο σημαντικό κατά την άποψή της από οποιουσδήποτε κανόνες συμπεριφοράς.
Δεύτερον, δε θέλουμε να τσακωθούμε με την Κα Κούλα και να καταλήξουμε να μη μιλάμε καθόλου. Θέλουμε λοιπόν να θέσουμε το ζήτημα με τρόπο που και αποτελεσματικός να είναι και η Κα Κούλα να μην παρεξηγηθεί και να εξακολουθήσουμε να έχουμε καλή γειτονία.
Πρέπει να διευκρινίσουμε ότι με τη Μη Βίαιη Επικοινωνία μειώνονται οι πιθανότητες σύγκρουσης αλλά δεν εκμηδενίζονται, που σημαίνει ότι πάντα θα υπάρχει ένα ρίσκο η Κα Κούλα να παρεξηγηθεί. Δεύτερον, θα χρειαστεί να βρούμε το θάρρος να εκθέσουμε την πραγματικότητα και τα θέλω μας όπως είναι.
Έτσι:
Α. "Κα Κούλα, προχθές με ρώτησες για δεύτερη φορά πότε θα παντρευτώ με τη Μαρία"
Β. "Ένιωσα πολύ άβολα"
Γ. "Γιατί έχω ανάγκη από διακριτικότητα σε ό,τι αφορά τη σχέση μου με τη Μαρία και σεβασμό της προσωπικής μας ζωής."
Δ. "Θα ήθελα να σου ζητήσω να δεχτείς το γεγονός ότι μπορεί να μη θέλω να απαντήσω σε ένα θέμα σαν κι αυτό και να με ρωτάς μόνο μια φορά, ακόμη κι αν η απάντησή μου δεν ικανοποιεί το ενδιαφέρον που μπορεί να έχεις για μένα"
Το βήμα Δ είναι αυτό που μας ταλαιπώρησε στο εργαστήριο της Τετάρτης. Προσπαθήσαμε να βρούμε έναν τρόπο να διατυπώσουμε το αίτημα με θετικό τρόπο, χωρίς δηλαδή να χρησιμοποιήσουμε τη πρόθεμα "Μη", πχ. Μη με ξαναρωτήσεις για προσωπικά θέματα. Το "Μη" αφ'ενός δεν κάνει σαφές τι θέλουμε από τον άλλο και αφ'ετέρου εγείρει αυτομάτως αντίσταση από την πλευρά του άλλου ατόμου. Θυμάμαι την οδηγία που δίνουν οι δάσκαλοι οδήγησης μοτοσυκλέτας. Όταν θέλεις να αποφύγεις ένα αντικείμενο που ξαφνικά συναντάς στη μέση του δρόμου θα πρέπει να κοιτάς δίπλα από το αντικείμενο, δηλαδή εκεί που θέλεις να πας. Αν κοιτάς το αντικείμενο, σίγουρα θα πέσεις πάνω του. Με τον ίδιο τρόπο, αν εστιάζουμε στο τι δεν θέλουμε να γίνει, άθελά μας το έλκουμε. Ας εστιάσουμε στο τι θέλουμε να γίνει.
Προφανώς υπάρχουν και άλλοι τρόποι να διαχειριστεί κανείς την πιο πάνω κατάσταση, αλλά αυτός είναι ένας από αυτούς. Σχολιάστε ελεύθερα και προτείνετε τους δικούς σας τρόπους. ***
Γιώργος Τσιτσιρίγκος
dasos22350@gmail.com
